Immaterieel erfgoed is het erfgoed van alledag, dat dicht bij de mensen staat en alle lagen van de bevolking verbindt. Ook mensen die weinig met institutionele cultuur in aanraking komen, beoefenen en beleven immaterieel erfgoed. Immaterieel erfgoed omvat sociale gewoonten, voorstellingen, rituelen, tradities, ambachten, uitdrukkingen, bijzondere kennis en vaardigheden die gemeenschappen en groepen erkennen als een vorm van cultureel erfgoed. Het is cultuurdie wijdverbreid en toegankelijk is, en in het hele Koninkrijk wordt beoefend.
De staatssecretaris voor Cultuur en Media heeft in de Tweede Kamer aangekondigd dat het, na tien jaar ontwikkeling van het beleidsterrein, een goed moment is om de werking van het immaterieel erfgoedveld te evalueren en te onderzoeken welke mogelijkheden er zijn om toekomstig beleid te vormen. Het ministerie van Onderwijs, Cultuur en Wetenschap (OCW) heeft projectbureau Cultural Motion gevraagd deze toekomstgerichte evaluatie van het immaterieel erfgoedbeleid uit te voeren, als vervolg op het periodic report van UNESCO dat we in 2021 samen met de uitvoeringspartners in Nederland en Caribisch Nederland hebben gecoördineerd.
De evaluatie is uitgevoerd door middel van bureauonderzoek, individuele interviews en groepsgesprekken. De nadruk lag op individuele gesprekken met professionals betrokken bij het veld en groepsgesprekken bij de gemeenschappen. Deze analyse resulteert in ontwikkelrichtingen voor de verschillende opgaven, in samenhang aan te pakken door de verschillende spelers in het veld. Hiermee biedt het rapport een bouwsteen voor een integrale beleidsvisie met een dito beleidsplan immaterieel erfgoed, die in het eerste kwartaal van 2024 aan de Tweede Kamer zal wordengepresenteerd.
Het rapport kan hier online worden gelezen en gedownload:
